برخی چیزها را فقط از طریق تجربه می توان فهمید. اگرچه بهتر است آنها را درک نکنیم…
لیندسی نوریس برای سالها به عنوان کارمند در بخش انکولوژی خود آمد. یک بار او مجبور شد به آنجا بیاید - به عنوان یک بیمار. او به سرطان رکتوم تشخیص داده شده است و تا شش ماه آینده با شیمی درمانی و چندین عمل جراحی متوالی روبرو خواهد شد.
پس از آن، او نامه ای سرگشاده در وبلاگ خود به همه بیمارانش نوشت:
"من با هر بیمار سرطانی که تا به حال در محل کار با آنها تماس داشته ام صحبت می کنم. من از شما طلب بخشش دارم.
متاسفم، اما در تمام این مدت اصلاً نمی دانستم چه احساسی دارید. نمی دانستم زندگی از مشاوره به مشاوره، از رویه ای به رویه دیگر چگونه است. تمام زندگی شما را زیر و رو می کند و دیگر عادی به نظر نمی رسد.
متاسفم وقتی به کسی نیاز داشتید که به حرف شما و ترس هایتان گوش دهد عجله داشتم. متاسفم که نفهمیدم چرا اینقدر نگران خانواده ات بودی نه برای خودت.
لطفا مرا ببخش."
این نامه در فضای مجازی منتشر شد و هزاران نفر به آن پاسخ دادند. لیندزی در نظرات نوشت:
"این شرم آورترین چیز در زندگی من است: اعتراف به اینکه چقدر بیمارانم را درک نکرده ام"